Assalamualaikum admin. Terima kasih sudi baca luahan aku ni. Tolong hide nama aku… Aku cuma nak cerita… bukan nak minta simpati, cuma aku nak lepaskan apa yang terbuku ni.
Hujung tahun ni genaplah 4 tahun usia perkahwinan aku. Awal kahwin dulu… aku naif. Aku fikir, dia lah imam aku, pelindung aku. Masa bercinta elok saja layan aku… lembut suaranya, manis katanya.
Tapi lepas akad, aku rasa… aku bini hanya pada nama. Yang dia jaga cuma kawan-kawan dia. Hari pertama balik dari kenduri kahwin pun, aku tunggu sampai pukul 4 pagi… dia tak balik. Aku call, aku cari… dia maki aku. Katanya aku tak bagi dia ‘life’. Aku ni isteri ke, batu api?
“Aku Isteri, Tapi Rasa Macam Orang Gaji”
Saya stay dengan mak ayah. Anak bongsu. Saya jaga mak, jaga rumah. Suami pulak… kerja biasa je awal-awal tu. Lepas tu jadi kolek lori. Tapi kerja pun malas.
Gaji? Paling tinggi pun RM400 sebulan. Kadang RM150 je. Sebab apa? Sebab dia malas bangun pagi, asyik lepak sampai subuh. Bila saya kejut, saya pulak dimaki. Dia kata kacau dia tidur.
Bayangkan… setiap bulan saya korek duit sendiri bayar hutang, bayar bil, beli barang dapur. Duit gaji saya habis untuk tampung keluarga. Untuk tampung suami sendiri. Tapi sikit pun dia tak hargai. Nak harapkan duit dia? Jauh sekali…
Lepas Gugur Anak Pertama, Aku Rasa Macam Mayat Hidup
Masa aku mengandung anak pertama, aku sorang-sorang lalui semua. Dia tak pernah peduli. Aku makan hati, hari-hari tunggu dia balik rumah. Pukul 3 pagi, 4 pagi baru nampak bayang. Katanya lepak rumah kakak dia, rumah kawan dia.
Bila aku gugur anak 13 minggu, darah keluar tak henti-henti… Kakak aku yang carikan duit, bawak aku ke klinik swasta. Suami aku? Mintak RM10 nak beli air, sedangkan aku tengah tahan sakit. Sampai hati dia.
Lepas balik, tetap sama. Tak ada pun dia rasa bersalah. Aku mintak peluk, mintak dia dengar aku… dia buat bodoh.
Harapan Kedua Juga Musnah – Gugur Lagi Depan Mata Sendiri
Dua tahun lepas tu… aku mengandung lagi. Aku doa hari-hari, kali ni jangan la aku kehilangan lagi. Tapi Allah uji aku lagi.
Sehari sebelum keguguran tu, aku minta dia bawak aku check kandungan. Dia cakap duit ada, tapi dia nak beli jam tangan. Aku senyum… aku diam… dalam hati Tuhan je tau.
Aku gagahkan juga teman dia beli jam malam tu. Tengah sakit pinggang, aku tahan… aku janji dengan baby dalam perut, “Baby… sabar ya sayang… ibu temankan abah jap, esok kita pergi klinik.”
Esok paginya, aku bangun… terus darah turun mencurah-curah. Aku panggil suami, dia diam. Katanya, “Takpalah… kerja la pulak kot…”
Aku tahan sakit, aku pegang dinding. Aku sorang diri ke bilik air… kantung baby keluar sendiri… aku pandang… aku menangis sampai suara aku hilang.
Bila Hati Luluh, Suami Masih Pentingkan Kawan
Aku minta suami bawak aku ke klinik, dia suruh aku panggil kakak aku. Dia boleh kata, “Japg bagitau aku la…”
Aku rasa… masa tu, hati aku macam dicarik-carik. Kakak aku pusing cari duit… baru dapat bawa aku ke hospital.
Masa nak masuk bilik operation, aku call suami… katanya kejap nak hisap rokok. Aku tunggu… tunggu… misi cari… tak ada. Suami aku hilang entah ke mana. Call tak angkat, WhatsApp tak balas.
Selesai cuci, aku keluar… baru nampak bayang dia. Aku tanya, “Abang pergi mana?” Dia jawab selamba, “Kat rumah kawan…”
Tinggal Aku Sendiri Dalam Wad – Bini Tengah Tumpah Darah Pun Dia Boleh Balik
Lepas keluar bilik, dia kata, “Aku nak balik… duduk sini buat apa? Mak p kerja pun dapat duit…”
Allah… masa tu aku rasa, aku mati hidup balik. Nak cakap pun dah tak larat. Mak aku sampai tengok aku sorang-sorang. Mak tanya mana suami… aku cuma jawab perlahan, “Balik dah…”
Kawan Lebih Penting Dari Isteri, Dari Zuriat Sendiri
Lepas tu… suami aku makin teruk. Kawan-kawan dia duk perli… “Takut bini la tu… dah kawin tak lepak dah…”
Dia dengar semua tu… dia percaya semua tu. Aku? Isteri dia? Yang tunggu, yang sabar, yang jaga dia masa susah… aku ni siapa di mata dia?
Dua kali aku kehilangan anak. Dua-dua sebab dia tak peduli… aku menjerit dalam hati, aku nak rasa dihargai. Aku tak minta intan berlian… aku cuma nak pelukan suami masa aku lemah, masa aku jatuh.
Aku Pernah Nak Bunuh Diri… Tapi Allah Masih Pegang Hati Aku
Ada malam… aku termenung, aku fikir… kalau aku mati, habis cerita. Tak ada siapa peduli pun. Aku tanya diri aku, kenapa aku masih bertahan?
Sebab aku masih ada mak ayah. Sebab aku tak nak mati dalam keadaan aku berdosa tinggalkan mereka.
Aku cuma nak cakap… kalau kau suami, hargailah isteri kau. Kalau kau isteri, jangan biar diri kau jadi hamba.
Aku dah tak tau nak harap apa… hari-hari aku doa… kalau betul dia jodoh aku, lembutkan hati dia. Kalau bukan… lepaskan aku dengan baik.
Cukuplah dua kali aku tumpah darah. Cukuplah aku dihina. Aku penat… sangat penat.