Bila Anak Lahir Tak Cukup Berat, Mak Dia Dah Tak Tidur Lena

1.9kg.
Cukup bulan, tapi berat macam pramatang.

Dua minggu pertama aku bukan pantang — tapi berperang.
Anak aku ditahan NICU lebih seminggu.
Aku baru operate. Luka masih segar. Tapi anak tak ada di sebelah.

“Kau ibu, kuatlah,”
kata orang.

Tapi bila dada kosong tanpa anak, dan katil sebelah bergilir-gilir bayi lain,

Aku rasa Tuhan uji bahagian paling lembut dalam jiwa aku.


Dan Bila Balik Rumah, ‘Perang’ Sebenarnya Baru Bermula

Baru balik. Luka belum sembuh. Anak kecil baru nak kenal dunia.

Tapi keluarga mertua datang beramai-ramai —
bising, jerit, riba anak sesuka hati, budak-budak luar masuk pegang pipi dengan tangan comot, siap cium lagi.

Aku dah sediakan hand sanitizer.
Tapi siapa yang nak jaga hati aku sebagai ibu?

Doktor dah pesan:
“Anak puan imun rendah. Tak boleh disentuh sembarangan.”

Tapi siapa yang nak faham?


“Takut Anak Tu Jadi Tak Rapat Dengan Keluarga Kami,” Kata Mereka.

Anak aku baru buka mata dunia.
Tapi dah kena paksa biasa dengan suasana panas, bising, tak cukup tidur.

Rumah kampung suami aku satu je tak macam rumah kampung orang lain — tak ada pokok besar.
Bayangkan rumah kayu, hadap matahari, tanah lapang.
Bahang dia bukan main.

Anak aku peluh mencurah, meragam sepanjang hari.
Bila menangis, makin tak makan. Bila tak makan, berat tak naik.

Nurse bising tiap kali check-up.
“Kenapa berat turun?”
“Kenapa tak stabil?”

Aku senyum. Tapi dalam hati aku jerit:
Sebab suami aku paksa balik kampung tiap dua bulan, seminggu sekali!


Anak Aku Tak Pernah Selesa Di Rumah Mertua. Dan Aku Faham Kenapa

Dari umur beberapa bulan, sampai sekarang dah setahun lebih —
anak aku terus trauma setiap kali nampak rumah maktok dia.

Nampak pagar je, terus menangis.

Sebab dalam rumah tu,

  • dia tak boleh tidur nyenyak,
  • tak boleh main diam-diam,
  • dan sentiasa ada orang tunggu dia bangun untuk “buat dia nangis konon nak gurau”.

Cabut botol susu, rampas mainan, jerit nama dia kuat-kuat…

Anak aku bukan boneka.
Dia manusia. Kecil, tapi ada hati.


Dan Suami Aku? Dia Faham Tak Semua Ni?

Tak.

Dia tak rasa susah bawak anak balik kampung, sebab dia balik untuk jumpa adik-beradik dia
Bukan untuk jaga anak.

Anak aku tak sihat balik kampung?
Dia kata aku mengada-ngada.

Aku suruh dia balik kampung sorang waktu ada kematian keluarga, dia tak nak.
Sebab aku tak ikut, dia pun tak balik.

“Nanti apa orang cakap?” katanya.

Tapi bila anak demam seminggu lepas balik kampung —
apa orang cakap tu tak penting pun bagi dia.


Aku Tak Minta Anak Aku Jadi Cucu Paling Disayangi. Aku Cuma Tak Nak Dia Sakit Lagi

Kau tahu struggle ibu bila anak imun rendah?

  • Masak 6 kali sehari.
  • Bawa blender, kuali, periuk balik kampung.
  • Suap ikut jam.
  • Rekod berat setiap minggu.

Dan bila berat naik 1kg, kau bersyukur.
Tapi bila balik kampung seminggu, turun 500gram —
air mata aku tumpah depan pintu klinik.

Tapi bukan suami aku yang kena masuk bilik jumpa doktor.
Bukan dia yang kena tahan telinga dengar nurse marah.
Aku. Seorang.


Aku Bukan Menantu Jahat. Aku Cuma Seorang Ibu Yang Cuba Pertahankan Anak

Kalau aku dikata kedekut anak, biarlah.

Kalau orang kampung kata aku sombong, biarlah.

Kalau mak mertua kata aku tak suka keluarga dia, biarlah.

Aku bukan tak suka mereka.
Aku cuma lebih sayang anak aku.

Dan dalam fasa umur anak 2–3 tahun ni, aku tahu — aku yang kena jadi benteng dia.
Bukan suami aku. Bukan siapa-siapa.


Biarlah Aku Dilihat Jahat, Asalkan Anak Aku Terus Hidup Sihat

Aku tak suka balik kampung suami —
Bukan sebab aku sombong,
Tapi sebab aku tak mahu hilang anak aku dalam senyap.

Kalau anak dah besar nanti, imun kuat, makan pun senang —
aku akan balik. Aku akan buka semula pintu kampung.

Tapi buat masa sekarang, biarlah aku duluan disumpah,
Asalkan anak aku tak lagi menangis ketakutan setiap kali masuk rumah orang yang tak faham dia.