Aku Tak Pernah Menyesal Tumbuk Lelaki Tu. Tapi Aku Menyesal Siapa Aku Pilih Untuk Jadi Isteri.

Tiga bulan lalu, aku kena penjara.
Bukan sebab jenayah besar.
Tapi sebab aku tumbuk seorang pemandu yang langgar kereta aku lepas keluar simpang tak bagi signal.

Lepas langgar, dia maki aku. Dia cabar aku.
Aku sabar. Tapi bila dia tampar anak aku yang menangis dalam kereta โ€”
aku hilang akal.

Satu tumbukan.
Tiga jahitan di muka dia.
Dan tiga bulan untuk aku merenung siling penjara setiap malam.

Tapi aku reda.
Sebab aku tahu โ€” aku lelaki. Aku takkan biar sesiapa sentuh keluarga aku.


Hari Aku Keluar Penjara, Aku Tunggu Seseorangโ€ฆ

Aku pakai baju biasa. Jalan keluar dengan harapan.
โ€œMesti dia tunggu kat luarโ€ฆโ€
Isteri aku. Satu-satunya yang selalu kata,

โ€œAbang, Iโ€™ll wait. No matter what.โ€

Tapi bila aku keluar,
kosong.

Tak ada siapa. Tak ada anak. Tak ada adik. Tak ada kawan.
Aku pinjam telefon guard penjara, nak callโ€ฆ
bateri habis.

Aku senyum pahit. Aku jalan kaki ke stesen bas.
Naik bas. Sampai rumah jam 10 pagi.


Rumah Sunyi. Tapi Bau Haruman Tuโ€ฆ Macam Ada Orang.

Aku buka pintu.
Rumah tenang. Tak ada suara.
Tapi bau bedak dan minyak wangi perempuan kuat semacam.

Aku letak beg. Masuk bilik tidur.
Dan masa tuโ€ฆ

jantung aku terhenti.


Atas Katil โ€” Isteri Aku. Berbaju tidur nipis.

Dan Sebelah Dia โ€” Seorang Lelaki Tak Berbaju. Peluk Pinggang Dia. Sama-Sama Lena.

Aku berdiri beku.
Aku tengok wajah isteri aku โ€” senyum dalam tidur.
Senyumโ€ฆ dalam pelukan lelaki lain.

Aku jerit.

โ€œNadia!!!โ€
Dia terkejut. Lelaki tu terbangun.

Dan akuโ€ฆ
aku tumbuk. Dan tumbuk. Dan tumbuk.

Darah meleleh.
Tangan aku sakit. Tapi hati aku lebih sakit.


Aku Tak Kisah Kalau Masuk Penjara Lagi. Tapi Aku Nak Mereka Rasa Apa Aku Rasa.

Aku heret lelaki tu keluar rumah. Dalam seluar dalam je.
Aku jerit satu taman.

โ€œIni! Ini lelaki yang tidur dengan isteri orang!! Dalam rumah aku!!โ€

Isteri aku menangis.
Dia jerit, โ€œSaya sunyi! Awak tak ada!! Saya tak sangka awak balik cepat!!โ€

Balik cepat?! Tiga bulan penjara tu bukan main-main. Aku keluar ikut jadual.
Yang kau ingat aku akan duduk dalam sel seumur hidup ke, Nadia?


Aku Tak Lapor Polis. Aku Tak Maki Lagi. Aku Cuma Buat Satu Bendaโ€ฆ

Aku ambil cincin kahwin.
Aku campak atas lantai.

โ€œAku sanggup masuk penjara sebab pertahankan rumah tangga ni.
Tapi kauโ€ฆ kau sanggup rombak rumah ni masa aku tengah kira hari untuk balik peluk kau.โ€

Aku keluar rumah.
Bermalam di surau.


Seminggu Lepas Tuโ€ฆ Surat Saman Datang. Bukan Dari Polis. Dari Peguam.

Rupanya lelaki tu suami orang.
Isteri lelaki tu tuntut cerai lepas dapat tahu hubungan dengan Nadia.

Dan aku?
Aku cuma duduk senyap.
Aku tak pertahankan isteri yang tak pertahankan aku.


Sekarang aku jaga anak aku sorang-sorang.
Nadia pergi ikut lelaki tu.
Tapi aku tahu satu benda โ€” Allah bagi aku tengok sendiri siapa yang aku pertahankan selama ni.

โ€œPenjara itu tempat orang terkurung. Tapi hidup dengan isteri curangโ€ฆ
Aku rasa lagi terkurung.

Dan akuโ€ฆ akhirnya bebas.โ€