Lagi Seminggu Nak Raya… Tapi Tahun Ni, Rumah Kami Sunyi


Assalamualaikum semua… Aku nak luah. Nak buang sikit beban dalam dada ni. Aku kakak sulung, umur aku 29 tahun. Dah kerja, dah kahwin, tapi setiap kali nak dekat raya… hati aku tetap akan balik pada kisah keluarga aku.

Tahun ni… lagi seminggu nak raya, tapi aku rasa raya ni akan jadi raya paling sunyi, paling sepi dalam hidup aku.


Ayah Pergi Tanpa Kata

Tahun lepas… seminggu sebelum raya juga… aku kehilangan ayah.

Ayah aku bukan orang senang. Hidup kami biasa-biasa je. Tapi dia jenis tak pernah pentingkan diri. Penat kerja kampung, menoreh getah, buat macam-macam kerja demi cukupkan makan kami sekeluarga.

Tapi apa yang aku ingat sampai sekarang… ayah tak pernah gagal buat baju raya kami adik-beradik. Walaupun cuma baju murah, tapi tiap tahun mesti ada. Ayah akan ukur sendiri, bawak kami ke pekan beli kain.

Tahun lepas, ayah demam kuat. Tapi dia tak nak bagitahu siapa-siapa. Dia kata, “Ayah okay… nak tunggu raya ni, nak tengok anak-anak semua balik…”

Tapi ayah tak sempat.

Ayah pergi… seminggu sebelum raya. Dalam tidur… senyap je. Sampai sekarang aku terbayang wajah ayah masa aku tengok jenazah ayah dikeluarkan dari bilik.


Ibu Tak Pernah Sama Lepas Ayah Pergi

Sejak tu… ibu aku berubah. Ibu yang dulu rajin masak, suka kumpulkan anak-anak tiap kali raya… sekarang dah jadi pendiam.

Aku tahu, ibu rindu sangat kat ayah. Tiap malam aku tengok ibu termenung kat tingkap. Kadang-kadang aku dengar ibu bercakap sorang-sorang… sebut nama ayah.

“Bang… tahun ni anak-anak semua balik… tapi abang takde…”

Runtun hati aku dengar. Aku tak kuat.


Adik Yang Makin Jauh

Adik aku sorang lagi… lelaki, baru 20 tahun. Sejak ayah pergi, dia makin jauh dengan kami.

Dia pernah cakap depan aku, “Kak… kalau ayah tak mati… mesti semua tak jadi macam ni…”

Aku tahu dia marah… tapi aku tak tahu nak buat apa. Dia lepak dengan kawan-kawan, jarang balik rumah. Aku tahu dia salahkan diri sendiri sebab masa ayah sakit, dia tak sempat jenguk. Sibuk kejar dunia.


Raya Tanpa Rasa Raya

Tahun ni… semua adik-beradik dah janji nak balik awal. Tapi… semua macam paksa diri je. Aku pun sama. Raya tahun ni bukan lagi tentang baju baru, kuih raya, atau lemang ketupat.

Tahun ni… aku cuma nak duduk dengan ibu. Nak peluk ibu. Nak cakap yang aku rindu ayah.

Tahun ni… aku nak baca Yasin ramai-ramai untuk arwah ayah malam raya. Sebab itu je yang aku mampu bagi.


Penyesalan Paling Besar

Kalau aku tahu tahun lepas tu raya terakhir dengan ayah… aku takkan biar ayah susah-susah fikir pasal baju raya kami. Aku nak peluk ayah lama-lama. Aku nak cakap terima kasih, sebab besarkan kami sampai besar ni.

Tapi semua dah terlambat…

Sekarang, tiap kali aku tengok baju raya yang ayah belikan tahun lepas… aku menangis. Baju tu aku simpan. Aku tak sanggup buang.


Doa Seorang Anak

Untuk siapa-siapa yang masih ada ayah… peluklah dia. Ciumlah tangan dia. Jangan kedekut luahkan rasa sayang. Sebab bila dia dah tak ada… menyesal pun dah tak guna.

Raya tahun ni… kami sekeluarga mungkin akan pura-pura senyum.

Tapi dalam hati… kosong.

Rindu yang takkan terubat.


Al-Fatihah untuk arwah ayah…