Sejak awal kahwin, aku dah nampak gelagat akak aku. Dia tu janda… anak satuMemang suka bergurau lebih dengan suami orang.

Tapi sebab dia darah daging aku, aku cuba husnuzon. Suami aku pun awal-awal dulu memang hormat.

Kalau dia datang, aku dah pesan – jangan layan lebih-lebih. Biar aku je yang uruskan.

Tapi lama-lama… aku nampak suami aku makin leka. Dulu diam je bila akak aku buat lawak.

Sekarang dah boleh sama-sama gelak besar.


Aku Dah Warning

Bukan sekali dua aku pesan.

“Kalau akak datang, tolong… jangan layan lebih. Aku tak sedap hati.”

Tapi suami aku marah. Katanya aku ni buruk sangka.

“Dia akak kau… takkan lah aku sampai hati.”

Aku diam. Sebab aku isteri. Sebab aku percaya suami aku takkan sampai macam tu.


Balik Sebab Badan Lemah – Tapi Allah Nak Tunjuk Sesuatu

Hari tu aku kerja macam biasa.

Tapi entah kenapa tengah hari tu badan aku rasa lain. Lemah semacam. Kepala pening, badan menggigil.

Aku minta izin balik awal. Bos kata rehatlah, nanti sambung esok.

Sepanjang perjalanan, aku cuma fikir nak baring. Nak rehat. Nak tidur.

Aku bayangkan rumah sunyi, senang aku nak lelapkan mata.

Tapi… Allah tu Maha Besar.

Dia atur balik aku awal… sebab Dia nak tunjuk sesuatu.


Kereta Dia Kat Depan – Terus Rasa Lain Macam

Sampai depan rumah… aku terhenti.

Kereta suami aku ada.

Aku pandang lama.

Kenapa dia kat rumah? Bukankah hari ni dia kerja? Pagi tadi elok dia keluar siap cakap kerja shift panjang.

Kenapa kereta dia terpark elok depan pagar?

Hati aku mula tak sedap. Tapi aku pujuk diri.

“Ah… mungkin balik sebab ada barang tertinggal… mungkin ada hal urgent.”

Tapi jauh dalam hati… aku rasa ada benda tak kena.


Rumah Sunyi – Tapi Dari Dalam Bilik Ada Suara

Aku buka pintu perlahan-lahan.

Rumah sunyi. Sepi. Anak-anak aku pun takde. Memang aku tahu, awal pagi tadi aku hantar anak-anak ke rumah mak mertua.

Tiba-tiba… aku dengar suara. Sayup-sayup… dari arah bilik tidur aku.

Suara lelaki.

Aku kaku. Bergetar lutut aku.

Aku cam suara tu. Ya Allah… suara suami aku sendiri.

Dan… ada suara perempuan.

Aku kenal sangat suara tu.

Suara kakak aku sendiri.


Aku Dekati Pintu – Dan Segalanya Terbongkar

Aku jalan perlahan ke arah bilik.

Tangan aku menggigil. Air mata mula bergenang.

Aku letak telinga kat pintu… suara tu makin jelas.

“Abang… cepat sikit, takut dia balik.”

Aku terduduk.

Aku ketuk pintu kuat-kuat, “BUKA PINTU! SEKARANG!”

Suara aku menggigil. Tiba-tiba sunyi dalam bilik. Aku dengar bunyi kelam kabut.

Beberapa minit lepas tu… pintu dibuka.

Dan saat tu… hidup aku musnah.


Mereka Berdiri Depan Mata – Aku Hilang Segalanya

Suami aku berdiri depan aku. Tanpa baju. Peluh meleleh kat dahi.

Kat belakang dia… akak aku… berselimut separuh badan, menangis.

Aku terkedu.

Lutut aku lemah. Tapi aku tetap berdiri.

“Aku dah cakap… aku dah pesan… jangan lebih-lebih dengan dia. Jangan lebih-lebih dengan AKAK AKU SENDIRI!”

Suami aku tunduk.

Akak aku menangis.

Aku tengok dorang lama… air mata aku jatuh tanpa henti.

“Berapa lama dah?!”

Suami aku diam. Akak aku hanya tunduk.


Aku Tak Jerit – Aku Cuma Menangis

Aku tak menjerit.

Aku tak maki.

Aku cuma menangis… air mata jatuh satu-satu.

“Aku… aku penat… Aku cukup penat pertahankan rumah tangga ni. Tapi ini balasan yang aku dapat?”

Aku toleh, aku jalan ke bilik anak.

Aku kemas baju anak-anak aku.

Aku pegang anak aku yang baru 4 tahun. Aku cium dahi dia.

“Ayah dia… hancurkan semuanya nak…”


Aku Keluar Dengan Maruah Yang Tinggal Sikit Je Lagi

Aku bawa keluar semua barang aku. Aku tak pandang belakang lagi.

Suami aku ikut dari belakang, “Sayang… aku minta maaf… aku…”

Aku toleh.

“Tak payah minta maaf. Kau… dan dia… dua-dua dah mati dalam hidup aku.”

Aku jalan terus.

Dari jauh aku dengar akak aku meraung.

Tapi aku dah tak peduli.


Sampai Hari Ni – Luka Ni Takkan Hilang

Sekarang dah 3 bulan.

Suami aku… akak aku… tak henti call, hantar mesej.

Aku tak jawab. Aku takkan jawab.

Sebab bagi aku… dua-dua dah tak wujud dalam hidup aku.

Aku cuma ada anak-anak aku.

Dan aku cuma ada Allah.

Aku serahkan semuanya pada Tuhan.

Sebab aku tahu… balasan tu… lambat atau cepat… tetap akan sampai.