Anak Terperap Dalam Rumah, Tak Sekolah

Tengahari tu aku balik rumah sebab kerja tak banyak.

Sampai rumah, aku pelik tengok anak aku termenung kat sofa. Baju sekolah pun tak pakai.

Aku tanya, “Kenapa tak sekolah hari ni?”

Anak aku jawab perlahan, “Mama keluar kelam-kabut tadi, Ayah… Dia kata nak jumpa kawan.”

Aku pelik. Tengahari buta keluar, anak tinggal terperap. Dah kenapa?

Aku call bini aku. Langsung tak angkat. Call berkali-kali, tetap sama.

Rasa Tak Sedap Hati — Aku Cari Sendiri

Entah kenapa, hari tu aku rasa lain macam. Aku terus keluar, cari dia.

Hati aku tak sedap. Aku pusing sekitar taman. Sampai ke kawasan parking belakang kedai.

Masa nak pusing balik, aku nampak kereta bini aku. Parking rapat kat celah bangunan.

Aku intai dari jauh…

Allahu… Mereka Dalam Kereta

Aku tengok ada lelaki tengah duduk dekat seat driver. Bini aku kat sebelah.

Tapi bukan sekadar duduk — tangan lelaki tu pegang tangan bini aku. Dorang tengah bertekak, tapi aku nampak jelas… ada air mata.

Sekali-sekala bini aku tunduk, lelaki tu usap kepala dia.

Macam pasangan tengah pujuk rayu.

Akhirnya depan mata aku sendiri, mereka berkucupan mesra, bibir rapat serapatnya sambil tangan masing-masing melakukan kerja meraba sana sini.

Rupanya Skandal — Bukan Main Lain Rapat

Aku terus ketuk cermin kereta sekuat hati. Terkejut dua-dua dalam tu. Terus betulkan baju dan seluar yang hampir terlondeh.

Bini aku pucat, lelaki tu kaku.

“Apa ni? Siapa kau?!” aku tengking lelaki tu.

Lelaki tu tergagap. “Aku… aku kawan dia je bang…”

Bini aku tunduk, menangis. “Abang… Ina mintak maaf…”

Hancur hati aku masa tu.

Bertahun Aku Percaya — Rupanya Aku Yang Dibodohkan

Selama ni aku kerja siang malam, mati-mati percaya dia jaga rumah, jaga anak.

Rupanya dia yang lebih-lebih “jaga” lelaki lain belakang aku.

Anak tinggal terperap kat rumah, dia keluar jumpa skandal.

Yang lagi pedih — dia mengaku dah lama kenal lelaki tu. Ex-budak office, katanya.

Aku Ambil Keputusan — Tamat Semua Hari Tu Juga

Hari tu jugak aku suruh bini aku kemas barang.

Aku hantar dia balik rumah mak bapak dia. Anak aku peluk aku, menangis.

Tapi aku dah tak mampu nak tahan air mata. Aku cakap dekat anak aku — “Ayah sayang adik… Tapi ayah tak boleh duduk sini lagi…”

Akhirnya, Kami Jumpa Di Mahkamah

Seminggu lepas tu aku failkan cerai.

Depan hakim, aku tengok muka dia — masih menangis, masih merayu. Tapi aku dah tawar.

Aku lafazkan cerai dengan hati yang pedih — tapi aku lega.

Cukuplah sekali aku hidup dibodohkan macam tu.