Dah 8 tahun aku kahwin dengan suami aku, Hafiz. Lelaki yang aku sangka tempat aku bersandar sampai hujung nyawa. Masa mula-mula kenal, Hafiz memang lelaki sempurna di mata aku. Rajin kerja, pandai layan aku, penuh dengan janji-janji bahagia.
Awal kahwin, aku berhenti kerja. Ikut cakap dia. Katanya, “Biar abang yang tanggung. Sayang urus rumah, cukup.” Aku ikut. Aku percaya.
Tiap pagi aku siapkan baju kerja dia, masakkan sarapan. Aku kemas rumah, jaga anak. Aku tunggu dia balik dengan senyum. Walaupun kadang penat, tapi aku bahagia. Sebab aku fikir, inilah pengorbanan seorang isteri.
Dia Mula Berubah
Masuk tahun ke-5, aku mula perasan perangai Hafiz tak sama. Balik rumah dah tak ceria. Makan pun diam. Bila aku tanya, katanya penat kerja. Aku faham… Aku cuba faham.
Tapi makin lama, makin pelik. Telefon dia tak pernah lepas dari tangan. Asyik senyum-senyum tengok skrin. Kalau aku dekat, cepat-cepat dia lock. Hati isteri mana yang tak rasa?
Aku diam. Aku perhati. Aku doa siang malam, kalau ada benda aku tak tahu… biarlah Allah tunjukkan.
Aku Kantoi Dia Dengan Mata Kepala Sendiri
Satu hari, Hafiz cakap dia kena kerja luar. Outstation tiga hari. Aku percaya… sebab aku isteri. Tapi entah kenapa, hati aku resah sangat malam tu. Naluri aku kuat kata ada yang tak kena.
Aku cek apps cari lokasi dalam phone anak aku. Hafiz pernah sync lokasi phone dia sekali dengan anak. Terus aku nampak… dia kat bandar, bukan kat hotel tempat dia kata ada kursus.
Luluh hati aku.
Aku tak fikir panjang, aku call adik lelaki aku. Aku ajak dia temankan aku ke lokasi tu. Malam tu jugak aku gerak.
Aku Ternampak Segalanya Dengan Mata Sendiri
Sampai tempat tu… apartment sewa biasa. Aku nampak kereta Hafiz elok terparkir. Aku menyorok, tunggu.
Tak lama lepas tu… Hafiz keluar dari unit rumah tu. Dengan perempuan muda, cantik… seksi. Aku tengok depan mata aku sendiri, Hafiz pegang tangan perempuan tu.
Aku menggigil. Menggeletar. Dunia rasa gelap. Aku tahan diri dari serbu. Aku cuma rakam video diam-diam.
Lepas tu aku balik. Sepanjang jalan aku menangis. Sampai rumah, aku kunci diri dalam bilik air. Menangis sampai bengkak mata.
Aku Biar Dia Balik – Aku Tunggu Sampai Dia Jujur
Tiga hari lepas tu Hafiz balik. Muka tak bersalah. Masuk rumah, siap tanya aku, “Masak apa hari ni?”
Aku diam. Aku senyum. Tapi hati aku dah mati.
Malam tu aku cakap elok-elok dengan dia.
“Abang, kalau abang dah tak sayang… cakap. Saya tak nak jadi perempuan yang abang terpaksa tanggung.”
Dia pandang aku lama… kemudian terus melenting. Tuduh aku stalker. Katanya aku tak percaya dia. Katanya dia keluar dengan kawan lelaki.
Aku gelak… Air mata aku gugur.
Aku Bagi Dia Pilihan
“Abang… aku ada bukti. Aku nampak sendiri malam tu. Aku rakam.”
Terus dia terdiam. Dia tunduk. Dia tak sangka aku tahu.
Aku tanya dia satu je, “Apa salah aku, Hafiz? Apa kurang aku? Aku jaga rumah, jaga anak, masakkan untuk kau hari-hari… Mana silap aku sampai kau cari lain?”
Dia diam.
Aku tak tunggu jawapan. Aku sambung, “Abang nak teruskan… silakan. Aku tak halang. Tapi aku mintak satu je… jangan hina aku sebagai isteri. Kalau kau nak cerai, aku sedia.”
Dia Rayu – Tapi Aku Dah Mati Rasa
Lepas tu baru aku nampak dia nangis. Dia cakap dia bodoh. Dia cakap dia cuma nak cuba benda baru. Katanya perempuan tu yang goda.
Aku dah tak peduli. Aku tengok dia… kosong.
“Kenapa masa aku tunggu kau balik hari-hari, kau tak hargai? Kenapa masa aku tidur menangis malam-malam tunggu kau balik kerja, kau sibuk pegang tangan perempuan lain?”
Dia diam. Dia peluk aku. Tapi kali ni… pelukan dia tak rasa apa. Dada aku kosong.
Aku Buat Keputusan Demi Harga Diri
Esoknya, aku jumpa peguam. Aku failkan cerai. Aku cakap kat peguam, aku nak jalan masing-masing. Aku nak hidup untuk anak-anak. Aku tak nak anak aku besar tengok mak dia dikhianat macam ni.
Hafiz merayu. Tapi aku dah tak mampu. Aku penat.
Sekarang Aku Berdiri Sendiri
Hari ni… aku dah setahun hidup sendiri. Aku kerja siang malam. Aku besarkan anak-anak aku.
Aku tak kuat… Tapi aku takkan biar lelaki yang khianat ni ajar anak aku bahawa takpe sakiti perempuan.
Aku doakan Hafiz bahagia. Tapi jangan lupa, doa orang teraniaya… Allah dengar.
Dan untuk sesiapa yang baca… tolong jaga pasangan korang. Bila dah jumpa orang setia, jangan bodoh sia-siakan.