Aku Kahwin Dengan Dia Sebab Aku Nampak Iman Dia. Tapi Rupanya Dia Masih Simpan Kenangan Dengan Orang Lama
Nama aku Hakim.
Gaji aku tak besar. Cukup-cukup makan. Tapi aku kerja halal. Tak pernah culas bagi nafkah.
Bini aku, Zira — degree holder, cantik, petah cakap.
Sebelum kahwin, dia janji:
“Saya sanggup susah senang dengan abang. Saya sanggup belajar dari bawah.”
“Saya nak jadi isteri yang baik, ibu yang sabar.”
Lepas kahwin?
Dari isteri… dia jadi bos.
Dari suri rumah… dia jadi pendakwa.
Dari pasangan… dia jadi musuh tidur aku sendiri.
Malam Tu, Kami Gaduh Sampai Dia Keluar Rumah Jam 11 Malam
Aku nasihat elok-elok.
Tapi dia cakap aku tak layak arahkan hidup dia.
Aku cakap, “Apa-apa jadi malam ni, aku berlepas tangan.”
Dan dia balas…
“Silakan.”
Balik pukul 1 pagi.
Bau pelik. Muka selamba. Masuk rumah macam tiada apa.
Esoknya Kami Bincang. Tapi Dialog Dia Buat Aku Rasa Nak Hempuk Dinding
“Saya nak cerai. Tapi ikut syarat saya. Saya nak RM10,000. Dan awak tak boleh jumpa anak kita sampai mati.”
Aku diam.
Dia anggap anak tu barang mainan ke?
Lepas tu, dia tak nak pergi pejabat agama.
Dia nak cerai atas kertas, tapi hidup buat hal masing-masing.
Aku ajak rujuk.
Dia kata… “Berapa gaji awak nak bagi saya jaga anak, masak dan kemas rumah?”
Isteri Aku Cakap… Sejak Kahwin Dengan Aku, Dia Tak Pernah Bahagia
Dan paling aku tak boleh lupa…
“Saya sebenarnya masih sayang ex saya. Kalau boleh saya nak cari balik.”
Lepas tu dia gelak.
Gelak depan aku — suami yang tidur sekatil dengan dia setiap malam.
Aku Tahan Sebab Anak. Tapi Bila Dia Cakap Anak Pun Tak Layak Jumpa Aku… Aku Tahu Ini Dah Melepasi Garis Bodoh
Aku bukan lelaki lemah. Tapi aku ada prinsip.
Aku dah sabar. Aku dah cuba betulkan.
Aku ajak jumpa ustaz, kaunselor — dia tolak semua.
Aku rasa… dia takut.
Takut kalau orang luar tahu perangai dia sebenar.
Takut bila ustaz bukak kitab dan baca tanggungjawab isteri.
Takut malu bila kebenaran keluar.
Kau kata kau kahwin aku sebab nak bina hidup baru.
Tapi lepas nikah, kau cakap kau kahwin aku sebab ex kau tolak kau.
Kau kahwin aku… sebab aku pilihan paling cepat.
Bukan sebab aku pilihan paling tepat.
“Kau nak gaji jadi isteri?
Ambil semua gaji aku. Tapi tolong… jangan ajar anak kita yang cinta itu patut dibayar.
Sebab aku kahwin kau dulu… dengan cinta.
Bukan dengan resit.”